Τρίτη 23 Αυγούστου 2016

13. Από την Γκόλντβιλλ με αγάπη



Σελίδα Πρώτη. «Συγγνώμη μεγάλε αδελφέ , θα του ψιθύριζα συχνά εκείνα τα χρόνια. Μα δεν έφταιγα για τίποτα συνήθως. Απλά βρισκόμουν εντελώς βουτηγμένη στα σκατά. Αλλά ακόμα και να ευθυνόμουν για τα πάντα , εκείνος με συγχωρούσε κάθε φορά. Έτσι είναι όμως ο Μπάστερ , είναι καλός άνθρωπος , γι’ αυτό και δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει καλός αστυνόμος. Με έβγαλε από το σκοτάδι , με έσωσε τότε , και του το χρωστάω ακόμα.
Έμεινε μαζί μου για χρόνια , με φροντίζει μέχρι και σήμερα , θα φτάσει σαράντα σε λίγο καιρό και ακόμα θα μένει με εμένα , το χαμένο κορμί . Με αγαπάει και τον αγαπάω , σίγουρα , αλλά και πάλι δε γίνεται να σπαταλήσει όλη του τη ζωή για πάρτη μου.
Με έσωσε τότε , και πρέπει να τον σώσω τώρα. Δεν το ξέρει , αλλά κινδυνεύει. Ο Μπάστερ δεν κάνει για τη δουλειά του…»
Σελίδα Δεύτερη. «Μαφιόζοι , μαχαιροβγάλτες , λαμόγια κάθε λογής. Δολοφόνοι , απατεώνες , βιαστές , κάθε καρυδιάς καρύδι περνάει από τα χέρια του. Πώς μπορεί κάποιος να ανταπεξέλθει σε έναν τέτοιο κόσμο; Η πραγματικότητα είναι φρικτή , και το ξέρω από πρώτο χέρι. Ναι , εγώ τους ξέρω καλύτερα! Δέκα χρόνια πριν , τα μεγαλύτερα βαποράκια της πόλης περνούσαν απ’ το κατώφλι μου. Εκείνος δε γνώριζε , αλλά εγώ τους έκανα τα γλυκά μάτια για λίγη τζάμπα δόση…
Έκανα παρέα με τα αποβράσματα. Δεν ξέχασα τίποτα , κι ας κάνω πως διέγραψα το παρελθόν. Κάνω τη χαζή , κάνω τη ναζιάρα. Αλλά κατά βάθος προσπαθώ να εξιλεωθώ για όσα έγιναν τότε. Να λοιπόν η ευκαιρία! Ο Μπάστερ αλλά και όλοι τους θα δούνε ποια πραγματικά είναι η Σάντρα Μπάττερ…»
Σελίδα Τρίτη. «Πριν δύο περίπου εβδομάδες δολοφονήθηκε έξω από το καζίνο Κάραμελ Ντρημς , ο αστυνόμος Ήθαν Πρινς. Επρόκειτο για νέο αλλά φέρελπι αστυνόμο του τμήματος  ανθρωποκτονιών. Τραγική ειρωνεία. Τη μία μέρα ερευνούσε φόνους και την άλλη βρισκόταν ο ίδιος νεκρός. Στο ίδιο σημείο , είχε χάσει τη ζωή του ένας άλλος νεαρός λίγες μέρες πριν. Ο Σάμιουελ Λόκατ , ο οποίος πρέπει να ήταν το πρόσωπο κλειδί στην όλη υπόθεση. Από εκεί θα ξεκινούσα. Φυσικά όχι μόνη μου. Έπρεπε να εντοπίσω την κατάλληλη βοηθό.
Ομολογώ πως δε δυσκολεύτηκα και πολύ. Στο γυμναστήριο , βρήκα την Ίζαμπελ , μία καλή και ήσυχη κοπέλα. Ήξερα πως τρελαινόταν για ιστορίες μυστηρίου και κατασκοπικές ταινίες , οπότε είπα , γιατί όχι , ετούτη θα με βοηθήσει να εξιχνιάσουμε την υπόθεση πριν από τον αδελφό μου.
Πράγματι , ξεκινήσαμε δυναμικά , βρήκαμε στον τηλεφωνικό κατάλογο στοιχεία για τον Λόκατ , επισκεφθήκαμε τη μητέρα του , μάθαμε πως δούλευε σε ένα εστιατόριο. Εκεί κολλήσαμε λίγο. Ο τύπος φαινόταν φιλήσυχος πολίτης…»
Σελίδα Τέταρτη. «Οι πρώτες ημέρες της έρευνάς μας πέρασαν χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Μέχρι που συναντήσαμε έναν παλιό φίλο του Σάμιουελ. Αυτός μας έδωσε την πιο σημαντική πληροφορία. Οι αστικοί θρύλοι έλεγαν ότι ο ιδιοκτήτης των εστιατορίων που δούλευε ο μακαρίτης , ήταν ένας από τους κορυφαίους μαφιόζους της Γκόλντβιλλ , αναμεμειγμένος με κάθε είδους έγκλημα. Εκείνος δεν ήξερε κάτι παραπάνω , αλλά λογικά ο κολλητός του είχε μπλέξει σε κάποια βρομοδουλειά του αφεντικού και ως γνωστόν , σε αυτές τις μπίζνες , το μικρό ψάρι είναι αυτό που την πατάει.
Είχαμε επιτέλους ένα σημαντικό κομμάτι του παζλ στα χέρια μας , ο νεκρός ήταν πιθανά μικροαπατεώνας , μα μας έλειπαν όλα τα υπόλοιπα. Ποιος και γιατί τον σκότωσε; Και ήταν ο ίδιος που σκότωσε και τον Ήθαν Πρινς; Αν ναι , ο επόμενος στόχος θα ήταν ο Μπάστερ; Έπρεπε να είμαστε γρήγορες. Και ο καλύτερος τρόπος να το κάνουμε αυτό , ήταν να ψάξουμε τα επίσημα αρχεία της αστυνομίας…»
Σελίδα Πέμπτη. «Ο Μπάστερ φυλάει την τσάντα με τις σημειώσεις του σε μία ντουλάπα στο μικρό δωματιάκι. Εκείνο το μεσημέρι της Τρίτης , είχε μόλις γυρίσει από τη δουλειά και έπεσε για μία γρήγορη σιέστα. Αφού σιγουρεύτηκα ότι κοιμάται , παρεισέφρησα ήσυχα στην κρεβατοκάμαρα και άρπαξα με τρόπο το βιβλιαράκι. Τώρα ήξερα τα πάντα. Γέμισα κι εγώ ένα τετράδιο με ονόματα , διευθύνσεις , στοιχεία και τηλέφωνα. Εγώ και η Ίζαμπελ θα γινόμασταν μυστικοί πράκτορες , τώρα ήταν σίγουρο. Καταστρώσαμε το σχέδιο μας , φτιάξαμε κι ένα διάγραμμα σαν αυτά που βλέπεις στις ταινίες! Δεν περίμενα ότι θα είχε τόση πλάκα , αλλά εκείνη η βδομάδα ήταν τόσο ενδιαφέρουσα , ένιωθα ότι βρήκα ένα ξαφνικό νόημα στη ζωή μου!
Θα χρειαζόμασταν όχημα για να γίνουμε αληθινοί κατάσκοποι , και ευτυχώς η Ίζαμπελ είχε ένα φούξια αυτοκίνητο περασμένης δεκαετίας. Τώρα το γλυκό είχε δέσει και περάσαμε κάποιες υπέροχες ώρες παρακολουθώντας διάφορες κινήσεις , έξω από το καζίνο αλλά και από κακόφημες γειτονιές. Ξέραμε ποιος ήταν ο στόχος μας , και αυτό που έμενε να μάθουμε ήταν ποιος είχε διαπράξει το έγκλημα.
Γράφοντας τα παραπάνω σήμερα , πρέπει να αναφέρω ότι ο αδελφός μου δεν ερευνούσε μάλλον το φόνο , οπότε είχαμε κάνει ένα λάθος στον ποιο ακριβώς κυνηγούσαμε. Μα ίσως οι δύο υποθέσεις να συσχετίζονταν. Πέρα από αυτό , κανείς δεν μπορεί να μου βγάλει από το μυαλό , ότι ο Μπάστερ κινδυνεύει.»
Πριν γυρίσει σελίδα , ένας βαθύς αναστεναγμός βγήκε από μέσα του. Γαμώτο σου Σάντρα.
Σελίδα Έκτη. «Φοβάμαι. Ξέρω ότι δεν πρέπει , αλλά έχω ένα κακό προαίσθημα. Όλα κυλούσαν εξαίρετα βέβαια , η επόμενη εβδομάδα μας βρήκε σε αναβρασμό και μετά από άπειρες ώρες παρακολουθήσεων και αϋπνίας , μάθαμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Ποιος να μου το έλεγε ότι θα έμπαινα σε μία παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη ε;  Ίσως είμαστε δύο ερασιτέχνες αλλά ξέρω ότι πετύχαμε κάτι.
Όμως , φοβάμαι , φοβάμαι για τα πάντα. Χθες το βράδυ , και ενώ βολιδοσκοπούσαμε την κατάσταση , ξαφνικά αντίκρισα εκείνον τον άνδρα.
Φαίνεται λοιπόν , πως όλα είναι κύκλος στη ζωή. Όταν ξέφυγα από τα σκατά νόμιζα πως δε θα τον ξαναέβλεπα ποτέ στη ζωή μου , όμως οι αναμνήσεις γύρισαν με μιας μόλις τον αντίκρισα σε εκείνο το αποπνικτικό δωμάτιο.  Η Ίζαμπελ δεν κατάλαβε τι έπαθα , αλλά επέμεινα να φύγουμε. Θυμήθηκα τον πόνο και όσα περάσαμε τότε. Ήθελα απλά να πάω σπίτι , πίσω στον αδελφό μου.»

Ο Μπάστερ έκλεισε με οργή το βιβλιαράκι , αρκετά είχε διαβάσει. Δεν είχαν απομείνει εξάλλου και πολλές σελίδες. Το τετράδιο ήταν όντως ένα κακέκτυπο των δικών του προσωπικών σημειώσεων αναφορικά με την υπόθεση που ερευνούσε. Η καλή του αδελφή το είχε παρακάνει , και παρότι είχε καταλάβει τις μυστήριες κινήσεις της το τελευταίο διάστημα , απλά παρέμενε αμέτοχος. Τώρα όμως ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι. Ανακάλυψε τυχαία το τετραδιάκι και έμεινε άναυδος με όσα υπήρχαν εκεί μέσα.
«Σάντρα!» , φώναξε. Όμως δεν έλαβε απάντηση. Λίγο πριν ξαναφωνάξει το όνομα , έκατσε να φιλοσοφήσει την κατάσταση. Δεν έπρεπε να την πανικοβάλει , ούτε να την κατσαδιάσει , η αδελφή του είχε περάσει πολλά. Άρα δε θα της έλεγε τίποτα. Θα περίμενε όσο χρειαζόταν μέχρι να του αποκαλύψει τα πάντα η ίδια . Ως τότε έπρεπε  απλά να την προσέξει , ώστε να μην κάνει καμία άλλη βλακεία. Σηκώθηκε με αργές κινήσεις και άνοιξε το παλιό ραδιόφωνο.
«You can't hide your lyin' eyes , and your smile is a thin disguise…» , ακούστηκε η μελωδική φωνή. Και ο Μπάστερ έκλεισε τα μάτια…

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου